Dla wszystkich o wszystkim

Sonic

do mnie tez nie dociera... JEST CUDOWNIE Very Happy

Nat

Dokladnie ;D
Az do domu nie chce sie wracac

aaa4

Skinal glowa. Rzucil okiem na jej ladna, dosc blada twarz l brazowe wlosy, zebrane w luzny kok. Szla obok niego dotrzymujac mu kroku. W ciagu czterech tygodni, jakie spedzil w domu, jej obecnosc bardzo mu pomagala, a jednak rzadko rozmawial z nia o czyms innnym niz o sprawach biezacych, o zdrowiu Guide'a, sprawach dotyczacych gospodarstwa i rachunkow. Nauczyla sie prowadzic ksiegi, lecz kiedy Itale pochwalil ja za porzadek i przejrzystosc rachunkow, Laura westchnela i powiedziala: - Nie cierpie ich. Robie to, bo tylko na tyle mi pozwala. Prowadze je starannie, bo inaczej od razu sie zgubie. Nie znosze liczb. Wolalabym juz sprzatac stajnie. - vacu warszawa rozesmiala sie i zbagatelizowala cala sprawe. Jej wielka dziewczeca szczerosc zmienila sie w nieskonczona kobieca powsciagliwosc. Idac obok swojej siostry Itale zdal sobie sprawe, ze nic nie wie ojej zyciu.

-Probuje sobie wyobrazic, co tam robiles... jak wygladalo twoje zycie. Ta rewolucja...

-Powstanie - poprawil ja lagodnie.

-Powstanie. Powiedziales o tym studencie, ze zostal zabity. Wiem, ze pana Sangiusto uderzyl zolnierz kolba. Raz mowiles o pozarze. Mniej wiecej wiem, co robiles przedtem, przed wiezieniem, bo czytalam twoja gazete. Ale nigdy nie potrafilam zrozumiec, wyobrazic sobie twojego zycia w Krasnoy. Zupelnie jakbym zyla w jakims innym swiecie.

-W prawdziwym.

-Dlaczego tak mowisz?

-Bo z tamtego zycia nic juz nie zostalo. Skonczylo sie - minelo, rozpadlo sie. Z dnia na dzien. Nie mialo zadnego znaczenia.

Nadal szla obok niego.

-Sny mlodosci - rzekl.